• موصوف کلمه ای است که شخص یا حیوان یا شی ای با آن نامیده می شود مانند: " کتاب، یوسف، قلم "

  و صفت کلمه ای است که ویژگی و احوال موصوف را شرح می دهد مانند: " بزرگ، کوچک "

  نکته: اسم های جامد همه موصوف هستند، یعنی اسم های جامد قابلیت صفت واقع شدن را ندارند و از میان اسم های مشتق، اسم مکان و اسم زمان و اسم آلت موصوف بوده و ما بقی صفت می باشند.

  
• در بین موصوف و صفت  می توانیم حرف ی  بیاوریم .

 مانند :گل زیبا که می توان گفت: گلی زیبا.

 در بین مضاف و مضاف الیه نمی توانیم ی بیاوریم .

 مانند : کفش ستاره؛در اینجا نمی توان گفت کفشی ستاره  .

•  در بین مضاف و مضاف الیه می توان « این » و « آن » اضافه کرد

 مانند : ساحل دریا:ساحل این دریا            یا         صاحب آن مغازه

 در بین صفت و موصوف نمی توانیم صفت اشاره « این » و « آن » اضافه کنیم .

مانند :گل زیبا که نمی توانیم بگوئیم:  گل این زیبا     یا            گل آن زیبا 

• اگر کسره صفت و موصوف را برداریم و فعل است را به آن  اضافه کنیم جمله ای معنی دار ساخته می شود.

 مانند : مادر مهربان+ است که می شود مادر ,مهربان است.

 اما مضاف و مضاف الیه چنین نیست .

 مانند کیف سارا + است  که می شود کیف, سارا است و جمله  ما در این شکل درست نیست.

• همچنین اگر به صفت ، تر اضافه کنیم کلمه ی جدید معنی دار خواهد بود 

مانند : کوه بلند که اگر به آن تر اضافه کنیم میشود کوه بلند تر که معنی می دهد. درحالی که اگر تر به مضاف الیه بپیوندد ، معنی نخواهد داشت مانند درکلاس تر که معنی نمی دهد

قافیه:

به کلمات آخر ابیات، که آخرین حرف اصلی آنها، یکی باشد، قافیه گویند. مثلاً در بیت

زیر، کلمات «آغاز» و «باز»، کلمات قافیه هستند:

            ای نام تو بهترین سرآغاز               ای‌نام تو نامه کی کنم باز

چند مثال دیگر:

نی حریف هر که از یاری برید// پرده هایش، پرده های ما درید

الا ای آهوی وحشی کجایی؟// مرا با توست چندینآشنایی

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: